دودره بازی ناموفق! با جلمبری تو کوچه پس‌کوچه ها

تاثیر یک لقمه! کارش جولان تو کوچه برزن بود

دخترِ شکلاتی “تو خودت قند و نباتی، شکلاتی، شکلاتی…حالا

خودخواهی خاتون که از چشمانش غصه می‌ریخت، سرش را

معلمی به نامِ روزگار بندگسیخته می‌خواندنش؛شاید چون بلندبلند حرف

رویای نجات‌بخش، توهم یا دژاوو؟ جاده رفته رفته لغزنده‌تر

حواسمون به میم‌هایی که دیگران ندارن، باشه! اولین بار

عاشق یا معشوق؟ اگه میون عاشق و معشوقی قرار

گروه فوقِ سرّی کهیری‌‌ها! دلشور به جانم افتاده بود.مینا