یادداشت امروزم را با سوال شروع میکنم:

شما برای کسی یا کسانی که عمیقن دوستشان دارید، حاضرید چه کار کنید؟

چگونه عشق و محبت قلبی خود را به آنها نشان میدهید؟

لطفن کمی بیندیشید و بعد به ادامه مطلب بروید.

 

شاید به نظر سوال آسانی باشد و جوابتان به این سوال شبیه این پاسخ ها باشد :

1- حاضرم جانم را برایش بدهم.( ایثار)

2- با تمام وجود تلاش میکنم تا موجبات رفاه و شادیش را فراهم آورم.

3- همواره قدردان زحماتش هستم و عشقم را کلامن و رفتارن، ابراز میکنم.

4- سعی میکنم نگذارم به هیچ عنوان ناراحت شود.

5- با تمام وجود کمک میکنم در اهدافی که دارد بدرخشد.

6- مادی و معنوی کمکش میکنم.

و …

خب به تعداد بی نهایت فرد با شرایط مختلف و میزان عشق و علاقه این جوابها میتواند متنوع باشد.

آنچه هست همه اینها عالی و ارزشمند است و نشان از اوج گیری ما از زندگی ساده زمینی به انسانی متعالی دارد، به سوی خالقی که آنچه خوبان دارند، همه را یکجا دارد …

حال با رویکردی وسیع تر و در سطح بالا همین موضوع را در ارتباط خود و خدا بررسی کنیم:

اینکه خداوند عاشق ماست، شکی نیست.

فکرش را بکنید خالق عشق بی تمثیل مادرانه، خود چقدر میتواند عاشق باشد، در حالی که همه ما تکه هایی از روح و وجود او باشیم .

از بذل نعمتهای بی کران با سطح کیفیت عالی و بی بدیل گرفته تا همین وجود انسانیمان که قرار است با وجد از وجودش لذتی بکر را هر لحظه تجربه کنیم، در نظر بگیرید.

در واقع ما هر لحظه در پرتو بی کران عشق و مهر خدایی هستیم.

خداوند عشق خود را به زیبایی تمام بر ما عرضه کرده و می کند، اما ما چقدر خدا را دوست داریم، یا چقدر عشق و احساس زیبا روانه اش میکنیم؟

یا دوست داریم چه کار کنیم تا مهر قلبیمان را نشانش دهیم؟

خدای عاشق از ما چه میخواهد و به ما چه میگوید؟

او  همواره از ما میخواهد که به او ایمان داشته باشیم:

ایمان به:

بزرگیش

تواناییش

حکمتش

یاریش

داناییش

پناه امن بودنش

دلسوزیش

همواره سر وقت رسیدنش

هدایتش

آفرینش بی بدیلش

یکتاییش

صاحب خزانه نامتناهی نعمات بودنش

بخشنده بودنش

مهربانی بی انتهایش

عشق بیکران جاویدش

و …

در مقابل ما سر بزنگا میدان ایمان را خالی میکنیم.

متوسل میشویم به مخلوقات خدا

میترسیم

شک میکنیم

غفلت میکنیم و …

 

می دانید خدا چه می گوید؟

می گوید بنده من توکل کن بر من. همه کارها را بسپار به من… من حلش میکنم… تو خیالت راحت …

( و البته این کلام مصداق نزدیکی به جمله حرکت از تو، برکت از من است و همانقدر که خدا به توکل سفارش کرده، به تلاش خالصانه و نیک هم توصیه کرده است، اما برخی امور هستند که تنها راه حلش همان توکل با خلوص نیت به خداست و رها کردن موضوع و سرو سامان دادنش توسط امدادهای غیبی است.)

این گفته درست مثل همان جمله های دلچسب، آب روی آتش است.

یک جمله پر از عشق و حمایت یک عاشق سینه چاک  به معشوق.

ببینید همین چند کلمه چقدر دلمان را قرص میکند، چقدر قند توی دلمان آب میکند، چقدر دلمان قنج میرود برایش، انگار تمام وجودت پر از انرژی سبز و زیبای زندگی میشود.

همه توصیه های خدا سود یک سویه دارد، یعنی اگر کاری خواسته که انجام دهیم یا سفارشی که رعایتش کنیم، هیچ منفعتی برای خود بی نیازش ندارد و همه منافع درست متوجه خود ماست.

1. به پدر و مادرتان احسان و نیکی کنید. ( احسان از هر آنچه داریم: مادی و معنوی)

2. به نیازمندان کمک کنید.

3. راستگو و پرهیزگار باشید.

4. بخشنده باشید.

5. از هیچ چیز به جز خدا نترسید.

6. شکرگزار باشید.

7. تلاش کنید و صبور باشید.

8. نیک کلام، نیک فکر و نیکوکار باشید.

9. از من بخواهید تا به شما بدهم.

10. از من کمک بجویید.

11. زندگی را جدی نگیرید.

12. حق جو و حق گو باشید.

13. خوش اخلاق باشید.

14. تفکر کنید.

15. طمع نکنید.

16. ظلم نکنید.

17. گناه نکنید و …

 

میبینید منافع همه این توصیه ها در جهت بهینه سازی زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی خود ماست، برای تعالی در همه ابعاد زندگی با توجه به قوانین جاری در کائنات.

در واقع ما با تعهد به توصیه های خدا در حال کمک به خودمان هستیم و آیا از این مهر والای خدایی، عشقی بالاتر هست؟