امروز سری به سایت ۳ نفر از دوستان زدم:
خود را مهمان دو مطلب از سایتشان کردم:
۱. من؛ رویا؛ مدرسه
۲. فقط مانده ام با خدا چه کنم
۱. روایت جالبی از دوران کودکی، رویای ۶ ساله، فرار از مدرسه و بعد شیفتگی به درس و ادامه تحصیل
۲. مطلب دوم موجز بود و پر معنا
قلم ساده و خودمانی دارند، بدور از تکلف و اطناب کلام.
♦️♦️♦️
دانشجو معلمی که علاقه به خواندن و نوشتن دارد.
تاثیر قصه ها در تدریس
این مطلبشان را دوست داشتم.
برای کلاس اولی ها به زبان ساده و خودمانی داستان زال و سیمرغ را گفتند و در انتها از بچه ها خواستند که نقاشی داستان را بکشند.
واقعن اگر معلمان با داستان به تدریس بپردازند فضای درس و مدرسه برای دانش آموزان چقدر می‌تواند مفرح و جذاب شود.
حس خوبی از نوشته شان گرفتم.
خاطرات روزانه یک معلم خوش ذوق اهل نوشتن.
معلمی که می‌تواند خاطرات خوبی از درس و مدرسه برای بچه ها بسازد.
♦️♦️♦️
و نفر سوم خانم زهرا محقق طوسی
از مطالب سایشتان سفر به هند را خواندم.
انگار پا به پایشان به هند سفر کردم.
سفرنامه ای با جزئیات کاربردی و عکسهای جذاب و لحظه به لحظه.
برآورد هزینه‌هایشان جالب بود.
قلم ساده و روانی دارند.
با آرزوی موفقیت برای این دوستان
4 پاسخ
منم برای شاگردام تو پیش دبستانی افسانه های شاهنامه رو میخوندم و ازشون میخواستم نقاشی کنند. اتفاقا همین داستان زال و سیمرغ رو هم گفته بودم براشون چقدر هم که دوست داشتند
لیلون تو درجه یکی
کارت درسته❤️
سلام
ممنون خانم زمانلو عزیز.
چه ایده‌ی خوبی که به وبلاگ دوستان سر می‌زنید.
خوشحال شدم به وبلاگم سر زدید و نظرتون رو نوشتید 🌷
زنده باشین خانم معلم مهربون و دوست داشتنی💐