حسِ حضور

اغلب یا توی محل کار غرق کاریم یا تو اتاقمون.
سرمون تو گوشی، سیستم یا کارمونه.
نمود قابل حسی از حضورمون وجود نداره؛
نمودی مثل صحبت کردن، توجه کردن، گوش سپردن و …
ما دیر به دیر هم رو می‌بوسیم، در آغوش می‌کشیم، نوازش می‌کنیم یا لحظاتی کنار هم می‌شینیم؛
اونچه که برای آرامش، تبادل انرژی، همدلی و سلامتی بهش نیاز داریم.
باید این نمود و نشونه‌های حضور رو بیشتر کنیم و حضور هم رو حس کنیم قبل از اینکه دیگه حضوری وجود نداشته باشه و پر از حسرت و پشیمونی بشیم.

نی نوا

۶ فروردین/۴

@neynava_nevesht