4 پاسخ

1. 😂😂😂 زهراااااا. چی کار به این بدبخت داری آخه. تا حالا یه جوجه کلاغو دیدی؟ نازه ناز. تازه فکر کن کل ابعادش سه‌برابر مامانشه ولی باز عین جوجه‌های کوچولو میفته دنبال مامانش و خودشو واسش لوس می‌کنه. نزدیک پنجره‌ی من یه تیر برق هست که کابل برق همه‌ی محله‌های دوروبری از اون منطقه رد شده انگار که تیر دکل برقیه اتاق منم قراره از توی اتاق، مراقبش باشم. صبح‌ها معمولا با صدای گنجشکای کوفته‌قلقلی و کبوترای کوفته‌قلقلی‌تر از خواب بیدار می‌شم و چندین جفت چشم منجوقی می‌بینم که زل زدن به من. اما کمی که می‌گذره نوبت نمایشنامه‌خونی کلاغاس. آخ ننه😍😂
   اون روز یکی‌شون شروع کرده بود به خوندن سمفونی شماره‌ی نمی‌دونم چندم بتهوون. دیگه دیدم نمی‌تونم تحملش کنم، به ازای هر قاری که توی هوا ول می‌کرد منم یه قار نخراشیده‌ی کشیده پست کردم بیرون پنجره. یه‌‌کم نگاه عاقل‌اندر سفیهی بهم انداخت و بعد رفت و دیگه برنگشت.

   وای زهرا من مردم واسه این جمله؛
   «به خدا گاهی آنقدر صدای نکره‌ات روی مخم خط می‌کشد که دوست دارم هر طور شده یک لیوان لیمو عسل درست کنم بیاورم بخوری بلکه کمی حنجره خش‌دارت نرم شود.»

   پاسخ

   1. یه استادی اینو تمرین داده بود صبالی
      منم خوشم اومد نوشتم
      ولی خداییش سعی کردم دسوت خوبی باشم و عیب و ایراداشو قشنگ بهش بگم

      پاسخ

      1. کلاغ‌ها خیلی قشنگن زهرالی. انقدرم طفلکی هستنا از بس آدما اذیتشون کردن. اما یه خصلتشونو خیلی دوستدارم، اگه احیانا خدای نکرده کسی بخواد نگاه چپ بهشون بندازه، تا دهن طرفو سرویس نکنن دست‌بردار نیستن.

         پاسخ

         1. نکته ظریف و جالبی بود آفرین😁

            پاسخ