ترک عادت چک‌کردن گوشی همراه با روشی کاملن نوین😁

عادات و رفتارهایی هستند که نه تنها مفید نیستند بلکه مضر هستند و قاتل جان، البته نه به این رک‌ و راستی و سرعت.
اول زمانت را می‌کشند
بعد ذوقت را کور می‌کنند
دفعه بعد سلامتی روحت را ناک‌آوت می‌کنند
و…
دست آخر تا بخواهی ببینی چه بر سرت آمده، غزل خداحافظی نشان می‌دهند و می‌گویند بخوان و برو.

یکی از عادت‌های ناپسندی که همه کم و بیش دست به گریبانش هستیم، چک کردن گاه و بی‌گاه گوشی مارموزی است که دستمان گرفته‌ایم.

در این راه همگی تلاش‌های بسیار کرده‌ایم و البت همه ناکام
اما این بار فکری از مخیله‌ام تراویده که به نظر فکر بکری است.
دروغ چرا امتحانش نکرده‌ام اما از وجناتش می‌شود احتمال موفقیتش را سنجید.

و حالا شیوه کار:

فکر کن نشسته‌ای و داری کتاب می‌خوانی که یکهو از توی ذهنت منِ علاف دم گوشت می‌گوید:
هی تلگرامتو یه چک کن ببین، خیلی وقته نگاه نکردی؟

و تو وسط حرف نویسنده که در حال اوج رسانی داستان است و خدا می‌داند برای نوشتن این قسمت چقدر ذوق داشته و تو یِ مخاطب را تجسم می‌کرده که اینجا قرار است چشمانت درشت شود و به نفس نفس زدن بیفتی را به امان خدا رها می‌کنی تا بروی تلگرام که هیچ، تمام شبکه‌های اجتماعی را حداقل یک دور بزنی و برگردی!
اما برگشت؟
قریب به ۹۰ درصد موارد، آمار نشان می‌دهد که معمولن رفتن توی گوشی با خودمان است اما برگشتش با …

بلی این داستان عادت نکوهیده مدتیست که سر به فلک گذاشته و همانطور که ما بزرگترها را فلج کرده و شکم و پهلو برایمان ساخته، بچه‌های بیچاره را نیز روانی کرده و از همین کودکی معتادش شده‌اند.

اما روش اکتشافی تراویده از مخیله:

نکاتی که باید رعایت شود:

۱. حفظ فاصله حداقل ۳ متری از گوشی همراه
۲. همراه داشتن یک دفترچه‌‌‌ی کوچک

مرحله‌اول:
سرتان را به کار فعالانه‌ای مشغول کنید آن‌هم مشغول کردنی بزرگ و بی‌وقفه که وقفه همان درزی است که منِ علاف، قرار است از آنجا سرش را بکند توی کله‌‌مان و وسوسه بیاغازد، پس حواستان به درزها باشد.

مرحله دو:
فرض کنید در مرحله اول ناکام شدید و یا امکان کار بزرگ و شلوغ فراهم نشد و منِ علاف درز بزرگی پیدا کرد و پا رو پای انداخته، با طنازی و زبان‌بازی دارد به سوی گوشی همراه رهسپارتان می‌کند، اینجا کاری که باید بکنید این است که هر وقت من علاف گفت برو.
توی دفترچه‌ که اسمش دفترچه‌ی پیروزی است راپورتش را بدهید:

۱. داره گولم می‌زنه برم تلو نگاه کنم، چی میگی؟
و ببینید منِ خردمند که دوست حقیقی شماست چه می‌گوید و بنویسید.

هر بار که من علاف خواست از راه بدرتان بکند، دقیقن نحوه تحریک و فریب را در کاغذ بنویسید و بگذارید من خردمند جلویش در بیاید.

این ترفند ۹۹ درصد جواب خواهد داد، حالا فکر کنیم دفترچه دم دستتان نیست و اصلن آدم نوشتن نیستید و از آن طرف من علافتان هم دارد خوب زوش را می‌زند، حالا چه باید کرد؟

لحظه‌ای که فریب دارد قلقلکتان می‌دهد و امکاناتی برای مقابله به شکل گفتمان نیست، زمان انجام یک حرکت انقلابی است:
خواباندن یک کشیده نه خشک و نه آبدار توی گوشتان و گفتن: حواست باشه و بعد رفتن به مرحله‌ی اول.

نکته: برای آبروداری در کنار مهمان یا دوست در هنگام ارتکاب این کار بگویید:
این حرکت برای زیبایی معجزه می‌‌کند که البته پر بی‌راه هم نیست!

احتمالن دفعه‌ی بعد مهمانها با صورت سرخ اما زیبا به دیدنتان خواهند آمد.😁

۷ فروردین ۱۴۰۳
✍️ نی‌نوا