جمعه های بی گوشی…

(البته هر روزی از هفته که بخواهید و برایتان میسر باشد می تواند روز بدون گوشی شما نام گیرد.)

روزی بدور از تکنولوژی، گامی بزرگ برای توسعه فردی.

باور کنید شوخی نمی کنم.

گفتن ندارد که اگر دنیای مجازی نباشد دینای حقیقیمان فلج می شود.

فکر کن همین الان چقدر برای انجام کارهای روزمره مان، نیازمند اینترنت و دنیای مجازی هستیم.

امروزه بخشی یا کل کسب و کارمان اینترنتی است و معاش زندگانی از همین دنیا تامین میشود و یا انجام کلیه کارهای بانکی، اداری، خریدهای اینترنتی و بسیاری از امور ساده و یا حتی پیچیده زندگیمان در گرو دنیای آن طرف صفحه مانیتور گوشی و سیستم است که با چند کلیک و فشردن دگمه انجام میشود.

اما مدیریت نکردن استفاده از همین دنیای این همه سودآور و بهینه در ذخیره انرژی و زمان، میتواند برایمان مضر باشد که بزرگان گفته اند اندازه نگهدار که اندازه نکوست هم لایق دشمن است و هم دوست.

ذکر این نکته مهم است که ما در طول استفاده از دنیای مجازی اغلب به گشت و گذار در ویترینهای شبکه اجتماعی گرفتار میشویم

درست مثل رفتن به هایپر مارکتها، که قرار است یک پوشک بچه بگیریم اما با یک سبد پر از اقلامی که به این زودیها لازمشان نداریم از فروشگاه بیرون می آییم و در این حالت دو اتفاق می افتد :

1- صرف وقت زیاد

2- صرف هزینه غیر ضروری

این اتفاق در شبکه های اجتماعی به وفور برایمان رخ می دهد:

مثلن میرویم یک توک پا جواب کامنتی که برای پستمان گذاشته اند را بدهیم، اما این توک پا تبدیل به 2 ساعت وقت کشی در پیجهایی میشود که اصلن دو ساعت قبل میگفتی قرار است به این پیجها سر بزنی می گفتیم شوخیش هم بد است!

اما همین هله هوله های به ظاهرخوشمزه شبکه های مجازی اشتهای ما را برای استفاده مفید از این دنیا به مرز صفر می رساند و ما با وقتی از کف رفته و کسالتی در بر گرفته ، انرژی مفید خود را پای محتواهای بی ارزش از دست می دهیم.

شاید می گویید چه کنیم مگر میشود از این دنیا فاصله گرفت؟

الان همه دستشان یک گوشی است و این از ناگزیریهای دنیای امروز است و نمیشود برایش کاری کرد.

اما  می گویم نه، میشود شرایط را به نحو خوبی مدیریت کرد :

• میزان استفاده روزمره مان را کنترل کنیم: به دام خوردن سیبهای ممنوعه نیفتیم . روح بابا آدم و مامان حوا را توی گور نلرزانیم. ( مثل یک کارفرما با خودمان رفتار کنیم این بایدی است که باید رعایت شود اگر نشود جریمه و یا هر چیزی که ما را پای تعهدمان نگهدارد باید وضع کنیم.)

• روزی در هفته را روز بدون اینترنت و گوشی در نظر گرفت

( و قبلن هم به دوستان ، مخاطبان و یا افراد مرتبط با کسب و کارمان اطلاع رسانی کنیم.)

خب بگذارید از تجربه خوب خودم برایتان بگویم:

من از ابتدای سال 1401 روز جمعه را به عنوان روز بدون گوشی قرار داده ایم و یکی  از 10 فرمانی است که در ابتدای سال برای خودم وضع کردم، و خدا را شکر تا اینجای داستان 99 درصد در تحققش موفق بوده ام.

در این روز گوشی به منتها علیه ترین نقطه خانه منتقل میشود تا دسترسی به آن سخت باشد.

این روز مساوی است با هر کاری که دوست دارم انجام بدهم.

علارغم روزهای دیگر که با برنامه روز خود را پیش میبرم ، اینروز هیچ برنامه جدی از پیش طراحی شده ای وجود ندارد و هر کاری در لحظه دوست داشتم انجام میدهم. یک آزادی فانتزی و دلپذیر.

اما منافع  و دستاوردهای این روز برایم چه بوده است:

شاید باورتان نشود اما به طور غیر قابل تصوری این احساس ایجاد می شود که چقدر زمان زیادی در اختیار داریم، گویی زمان منبسط شده است و چه با آرامش و طمانینه وقت میگذرد.

خبری از التهاب لحظات نیست، التهابی که دنیای مجازی به طور نامحسوس تا خرتلاق ما را در آن فرو برده.

حسی سرشار از آرامش را تجربه میکنم.

ذهن خلاقانه ترین حالت خود را دارد، افکار و احساساتی سراغم می آیند که قبلن در شلوغی روزمرگی محال بود به آنها دست پیدا کنم.

کارهای عقب مانده ای که هی پشت گوش انداخته بودم( البته بی ارتباط با دنیای مجازی) را میتوانم سرو سامان دهم و همین کار خودش نقش بزرگی در افزایش اعتماد به نفس و احساس خوب نسبت به خودمان دارد.

و نکته جالب تر اینکه این حرکت مساوی پیروزی بر وسوسه  “برو گوشیتو چک کن بیبن چه خبره” است که باعث میشود در هفته آینده ولع کمتری برای مجازی گردیهای بی علت و وقت سوزیمان داشته باشیم.

با دور شدن از دینای مجازی به دنیای حقیقی و خودمان نزدیکتر میشویم و اوقات بدور از شتاب و بهینه تری را با خودمان و عزیزانمان سپری می کنیم.

بدون داشتن دغدغه همدلانه در گفتگوها مشارکت میکنیم و این به بهتر شدن مهارتهای اجتماعی و روابطمان کمک میکند.

گاه دور شدن از فضایی که همیشه در آن غوطه ور بوده ایم، باعث عمق بیشتر افکار و تاملاتمان میشود.

در یکی از این جمعه ها 6 ساعت بی وقفه به نوشتن پرداختم و باورتان میشود باز هم گهگدار میروم و سوژه های محتواییم را از لابلای همان نوشته ها اقتباس میکنم.

خلاصه که هر چقدر از این روزهای بدون گوشی و اینترنت برایتان بگویم کم گفته ام.

امیدوارم حتی اگر بیش از حد وابسته گوشی و دنیای مجازی هستید، این را به عنوان یک چالش برای خودتان در نظر بگیرید و حداقل با تعیین ساعاتی بدون گوشی، بتوانید تجربه شیرینی از خود کنترلی، اعتماد به نفس، تمرکز و ارتباط بهتر داشته باشید.