بهینه سازی اجرای برنامه

دغدغه این روزهایمان این است که چطور در زمان کم بتوانیم به کارهای بیشتری برسیم و همینطور کیفیت کارها هم به طور مناسبی در حین انجام حفظ شود.

بسیاری از ما اهداف زیادی داریم و زندگی و عمرمان هم آنقدرها طولانی نیست که بگوییم خب از فردا شروع میکنم به آن کار یا بعدن.

چون این جملات درست به معنای: بزک نمیر بهار میاد قمبزه با خیار میاد می باشد و این بزک بی شک میمیرد ، چون از لحن کلام مرددمان میفهمد که چقدر آمدن بهار و نعمتهای آن به طول خواهد انجامید.

خب میروم سر اصل مطلب، چه کنیم تا زمان بیشتری برای انجام کارهای زیاد داشته باشیم.

و فرض بر این است که من و شمای مخاطب از اصول یک برنامه ریزی درست و واقع بینانه آگاه هستیم و در انجام کارها از برنامه های مدیریت زمان چون پومودورو و … استفاده میکنیم.

یعنی 30 هدف در برنامه روزانه نمی نویسیم که به 10 تایش برسیم و بقیه کارها آرزوی تیک را به … ببرند و همینطور زمان اختصاصی به کارهایمان حساب شده و محدود است.

خب برویم سراغ اقدامات بنیادینی که قرار است باعث افزایش بهره وریمان شود :

اولین و مهمترین کار این است که درزهای وقت دررویمان را بگیریم و برای این کار باید هوشمندانه و دقیق تمام فعالیتهای فکری، احساسی و رفتاری  روزمره خود را رصد کنیم، باید ببینیم:

  1. برای هرکاری چقدر زمان صرف میکنیم؟
  2. چه کارهایی هستند که نباید برایشان وقت صرف کرد؟
  3. چه افکار و احساساتی باعث کندشدنمان میشوند؟
  4. چه راههایی وجود دارند که میتوانیم کارهایمان را با سرعت و البته با حفظ کیفیت انجام دهیم؟

اینها موضوعاتی هستند که باید به طور دقیق به آنها بپردازیم.

توسعه فردی بی شک نیازمند بهبود کیفیت زندگی ما در همه ابعاد زندگی است و برای رسیدن به این مهم باید زمان لازم برای انجام کارهای مثبت مورد نیاز و ضروری برای توسعه همه جانبه خود را فراهم کنیم.

یکی از اصولی که در انجام امور باید به کار گیریم این است که قبل از شروع کار، طرح  فرآیند انجام آن کار را تهیه کنیم:

مثلن قرار است به کارهای خانه که شامل : نظافت  و گرد گیری، شستن لباس و ظروف و پختن و پز است، برسیم.

در مرحله اول باید هر کار را به دقیق ترین جزئیات تبدیل کنیم و بنویسیم ( تا به خاطر جو گرفتگی نرویم سراغ کارهای دیگر که قبلن پیش بینیشان نکرده ایم و بدین ترتیب جلوی هرز وقت را بگیریم.)

ببینیم چه کارهایی باید در اولویت انجام باشند ؟

برای هر یک چه مدت زمان باید اختصاص داد؟

و اینکه چطور میتوانیم آنها را با سرعت بیشتر و با کیفیت مطلوب تر انجام دهیم؟

این درست مثل تیز کردن تبر برای قطع درخت است.

صد البته که هر بار برای انجام کارهای تکراری نیاز نیست بنشینم پای نوشتن و طراحی کار.

با یکی دو بار نوشتن فرآیند و اجرای آن برای امور تکراری دیگر قلق کار دستمان می آید و براساس اولویت بندی و پیشبینیهای انجام شده عمل میکنیم و به نتایج خوبی می رسیم.

زمان سرمایه جبران ناپذیری است که برای خرج کردنش باید برنامه مند و حساس باشیم.

خب درس امروز این است :

رصد خودمان

پیدا کردن درزهای درروی وقت

طراحی کار قبل از انجام، برای بهینه تر کردن سرعت و کیفیت انجام کار.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

2 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *