امروز می خواهم کمی درباره نظم نوشتن در وب سایتم در کنار شما فکر کنم و تصمیم بگیرم.

دستم کاسه چانه

چشمانم ریز

افق دیدم صفحه وبلاگ و دست مغزم در حال باز و بستن کشوهای ذهنم …

خب دستوری از بالا می رسد:

بهتر است یک تقویم موضوعی برای وب سایتت داشته باشی و برای بررسی اثر بخشی و موفقیتش هم میتوانی یک بازه زمانی کوتاه مثل 1 ماه در نظر بگیری که در صورت موفق عمل کردن، ادامه دهی و  با تغییراتی متناوب در برخی از محتواها ( نمی دانم چرا کلمه محتواها یک جوری است، انگار کلمه مردد ایستاده و روی کاغذ نمی نشیند!)  در حوزه های جدید نیز خود را بیازمایی و محک بزنی.

چه جالب …اهممم …

مثلن روزی برای یک محتوای مشخص در نظر بگیرم.

عالی است، این تقویم کمک میکند که در لحظه، تمرکزم روی موضوع شاخص همانروز معطوف شود و ذهن درگیر چه کنم، حالا چه بنویسم نشود.

البته که این چه کنم و چه بنویسم، معمولن چیزی در حدود 5 تا 15 دقیقه به طول می انجامد و بعد صدای ملاقه و قلپ قلپ جوشیدن موضوع دیگ ذهن بلند می شود، اما همین تقویم موضوعی میتواند این مدت زمان را هم به صفر برساند.

صدای بوق آلارم :

در طول روز باید آزاد نویسیهایی هر چند کوتاه هم داشته باشی، تا ذهنت حس خط کشی خیابان پیدا نکند.

درست است، قبول دارم .(لایک)

اما تقویم محتوایی موضوعی من :

1- شنبه           نویسندگی بر اساس درسهای مختلف نویسندگی و تولید محتوا که میتوان در خلال آن به یک بحث آزاد هم پرداخت.

2- یکشنبه        محتوایی در خصوص کلمات، کاریکلماتور و گزین گویه و …

3- دوشنبه        داستانک

4- سه شنبه     سرودن یک شعر 

5- چهارشنبه     پرداختن به کتاب یا دوره ای که آموخته ام

6- پنج شنبه     خلوت با یکی از بزرگان ، شعر یا جمله 

7 – جمعه         مقاله یا گزارشی از پیشرفت مقاله در خصوص توسعه فردی، نویسندگی یا تولید محتوا و …

نکته 1 :

در حد امکان باید برای تولید محتوای صوتی و یا بصری موضوعات فوق از هیچ تلاشی فرو گذار نکنم.

نکته 2 :

برای نوشتن مقاله هر روز زمانی مشخص برای مطالعه،گردآوری مطالب اختصاص خواهم داد تا بدینوسیله آخر هفته بتوانم یک مقاله درست و درمان مجلسی اینجا برای خودم و خودتان سرو کنم.

و تمام.

حالا سری به تایید برای خودم تکان میدهم، و خودم را به لبخندی ملیح مهمان میکنم که …

پچ پچ هایی میشنوم …

حواسم هست صدای من ملامتگر است، مدتی است کسب و کارش کساد شده، دارد پشت سرم حرف در میاورد تا دست و دلم سست شود و میدان داری کند، آخر اگر این طور پیش برود، بقیه منهای توی ذهن به قول آقای کلانتری عزیز، بهش محل گربه هم نخواهند گذاشت، به هر حال هر کسی برای زندگیش در حال تلاش است دیگر.

چشمانم را به منتهی الیه سمت چپ می غلتانم، چرا؟ واقعن خودم هم نمی دانم،احتمالن من مشوق آنجاست.

حالا صدایش را میشنوم: زهرا جان امتحان کن، اگر نشد یک فکر دیگر میکنی، به نظر من که عالی است .

و با این جمله مهر تایید بر ایده نوباوه میزنم و از شنبه تاریخ 21 آبان به امید خدا شروع میکنم.

خب بهتر است بروم به ادامه زندگی بپردازم .

راستی قبل رفتن، شما دوست محتواگر هم امتحان کنید و بنا به علایق و اهدافتانبرنامه ای بریزید، به گمانم خیلی جالب باشد و نتایج خوبی عایدمان شود.