یزد و یزدان همیشه با شنیدن نام یزد، کویر و رنگ خاک برایم زنده می‌شد تا اینکه سوار تور مجازی، طی چند ثانیه به یزد سفر کردم. پیش از

پهلوان پنبه چلنگر نگاهی به شاگرد لَندِهورش انداخت و گفت:تقی، دست به چیزی نمی‌زنی تا من برگردم. تقی که فقط جثه بزرگ کرده بود و عقلش در این میانه

آگهی عجیب! بعید به نظر می‌رسید که بتواند با این آگهی تبلیغاتیِ گزافه‌آمیز، گوی سبقت که هیچ، مِنجُق رنگ و رو رفته‌ی سبقت را هم از رقبا بِرُباید. کارش

نامه‌ی عوضیِ صادقانه! دستپاچه بود.نمی‌دانست چه کند.اگر کسی می‌دید چه فکری می‌کرد؟ترس و وحشت بر جانش مستولی شده بود ومی‌لرزید.سالن را دید زد، کسی نبود، در را بست.به سرعت