موضوعی که این روزها موتور جستجوی گوگل را خیلی به کار می گیرد و کتابهای زیادی در سراسر دنیا به چاپ می رسد، توسعه فردی است. اصلن همین کلمه نشان میدهد که چقدر شیفته بهتر کردن خودمان هستیم.

توسعه و افزایش و پیشرفت فردیتمان.

بگذارید کمی نزدیکتر شویم.

 توسعه فردی یعنی:

هر روز بهتر از دیروز شدن

نقاط مثبت خود راشناختن

نقاط ضعف خود را دیدن

علاقمند به تغییر مثبت

رصد افکار و احساسات در لحظه

افزایش مهارت و به کارگیری استعداد

ریسک کردن

تمام حرفها را شنیدن و بهترین را برگزیدن

دور ریختن عقاید و باورهای محدود کننده

غلبه بر ترس

افزایش اعتماد به نفس

خلق اثر

به کار گیری پتانسیل های نهفته درون

ارتباط با انسانهای خوب و موثر

مثبت اندیشی

عمل و اقدام

به کار گیری روشی که کمک میکند یک کار را با اندک زمان و  بیشترین کیفیت انجام داد.

بهره مندی از امکانات

افزایش اطلاعات

برقراری ارتباطات موثر

یافتن شغل مناسب

یک قدم جلوتر از دیروز

حرکت آهسته اما پیوسته

دور شدن از کمال گرایی و نزدیکی به عمل گرایی

تجربه کردن

خلوت با درون

دوستی با خویشتن

حمایت از خویشتن

خود آموزی

معلم خود بودن

پزشک خود بودن

مشاور خود بودن

سلامت جسمانی

موفقیتهای شغلی

مدیریت زمان

مدیریت عواطف

معنویت

منطق

باورهای درست

تفکر عمیق

مهربانی

شکرگزاری

مناعت طبع

بنویسی حتی اگر در ظاهر چیزی به ذهنت نمی رسد

رفاه مالی

افقهای جدید

آرزوهای جدید

ارتباطات جدید

تحقق آرزوهای کودکی

کاشتن بذر موفقیت

تشویق خودت به خوب بودن

هر روز امیدی کاشتن

احساس خوب

وجد از توانمندیهای نهفته خودت

تلاش کن، امیدوار باش و موفقیت را در آغوش بگیر

امروز روز دیگری است

این را هم امتحان کن

نا امید نشو

این نیز بگذرد

ارزشی به دنیا افزودن

انسان متعهد

می خواهم به  تمامی وجود داشته باشم

من یک برنده ام

بازی برد برد

مشاهده بی قضاوت

راههای جدید خلق ثروت

خلاقیت

تیک خوردن لیست برنامه

عبور از موانع

حذف تمام عوامل حواس پرتی

حضور موثر و شایسته

مدیریت منابع

ساخت یک شحصیت کاریزماتیک

خانواده شاد

بلوغ عاطفی

عبور از حسادت

رنجها را به خوشی مبدل کردن

فکر اینجا را هم کرده ام

سیستم درست

فرمول را بده و نتیجه را بگیر

هر روز کتاب خواندن

یادگیری همیشگی

آموخته ها در عمل

و…

می بینید این لیست می تواند تا فردا شب هم ادامه پیدا کند

توسعه فردی یعنی پیشرفت و افزایش خودمان در تمام ابعاد وجودیمان:

بعد شخصی و تمام موضوعات مربوط به جسم و روحمان

بعد ارتباطی در خصوص برقراری روابط با دیگران

بعد مادی مربوط به پیشرفت در عرصه حرفه و مهارت

و تمام این مقولات در حد خود بسیار جای حرف و صحبت دارند که امید است در یادداشتهای دیگر به تفصیل درباره آنها بپردازیم.

اما بگذارید مثالی کوچک در ارتباط با توسعه فردی و اثر آن در  سلامت جسم و روح برایتان بگویم :

اغلبتان احتمالن کتاب اثر مرکب دارن هاردی را خوانده اید، ایت کتاب یکی از بهترینهای حوزه توسعه فردی است که به موضوعات مهمی از جمله بر داشتن گامهای کوچک اما مستمر در ایجاد اثرات مثبت پرداخته است.

مدتها بود که می خواستم پیاده روی را شروع کنم اما یکروز حال آدم خوب است و وجد یک پیاده روی 1 ساعته را دارد و فردایش که پاهایت کمی احساس کوفتکی کردند، دیگر به کلی مقوله پیاده روی را با همه مزایایش می گذاری کنار و مثل نگاههای بی هدف لرل خودت را مشغول تماشای سقف نشان می دهی در حالی که در درونت سیگنالهای عصبی نامبارک در حال نواختن این جملات هستند:

گفتم عرضه اش را نداری. دیدی این کار را هم مثل همه آن 100 تا کار نتوانستی ادامه بدهی، اصلا همان اولش گفتم آدم این کار نیستی ، تو را چه به پیاده روی. خوش خیال برو به خوابت برس، برو زندگیت را بکن نمی خواهد تصمیم بزرگ بگیری و …

صد تا جمله مثل این که دقیقا منحنی نیم دایره لبخند نداشته ات را به منحنی محدب غم تبدیل میکند.

کار والد ملامتگر ذهن اصلا همین است،  برای گفتن همین حرفها دم در ذهنت نشسته.

دیگر دست به کارهای جدی نمی زنی و مغز محتاطت را به خطر نمیندازی میگذاری همه کارها با تنظیم کارخانه  به روال خود ادامه دهند، این وسط ذهن ملامتگر و تنبلت هم بیشتر استراحت میکنند.

کتاب را خواندم و برای پیاده روی برنامه ریختم.

آنهم چه برنامه ای، هر روز 5 دقیقه پیاده روی حتی اگر مریض باشی و نای حرکت هم نداشته باشی باید این برنامه را انجام دهی.

در عرض 1 ماه 5 دقیقه را رساندم به 15 دقیقه  و بعد باز هم کم کم به دقایق پیاده روی افزودم و به 6 ماه نرسیده بود که پای ثابت پیاده روی  حداقل 30 دقیقه ای بودم و خدا را شکر همچنان ادامه دارد.

و اینجا بود که اثر مرکب حرکات کم اما مستمر را به عینه دیدم.

و چقدر این پیاده روی برای سلامت جسم و روحم لازم بود و بسیار لذت بخش.