آنچه در هر شروع وجد آفرین است، امید است. امید به رخداد زیبایی و کامیابی‌ ها و چه سرور آفرین است برای تپیدن قلب امید، گامی برداشتن. اندازه قدمی

برای رسیدن به کبریا باید از کبر و ریا گذشت. جمله‌ای با معنایی به وسعت یک دنیا. جمله ای در کلاس درس امروز که معلم جهان پای تخته برایم

در روزهای آخر سال هستیم. روزهایی که برای آمدن بهار هیجان زده‌ایم. هر ساله بهار تکرار می‌شود، اما تکرارش هیچگاه باعث دلزدگی نیست! درست مثل تابستان، پاییز و زمستان.

هنگام پیاده‌روی چشمم به توله سگی افتاد که سرش توی سطل ماست گیر کرده بود؛ از آنهایی که باریک و درازند. توله بی‌نوا عوووو عووووهای سوزناکی سر می‌داد و