سوال :
چرا وقتی رشد می‌کنی تنهاتر می‌شوی؟

🌿🌿🌿
جواب:

کلمه رشد و تنهایی دو کلمه‌ای هستند که در این سوال توجهمان را جلب می‌کنند که بهتر است به تعریف هر کدام نگاهی بیندازیم.

رشد: تمیز نیک و بد، استقامت و پایداری بر راه حق، نمو

تنهایی: خلوت، کناره جویی

حالا برگردیم به سوال، آیا با موضوعی که در قالب سوال طرح شده موافقم؟
بله.

چرا؟

خب بهتر است سری به پرونده‌های قدیمی تجارب و خاطرات بزنیم.

زمانی که حس کردیم، رشد کردیم و بالنده شدیم.
واضح است که اینجا منظورمان از رشد، بزرگ شدن قد و قواره و افزایش سن نیست.

رشد در معنای عمیق‌تر، اتفاقی است که روی افکار، احساسات و اعمالمان رخ می‌دهد.
در پیش گرفتن راهی درست و پایندگی در آن.

زمانی که گامی از من قبلی پیش‌تر می‌رویم، دو اتفاق در درون و برون ما رخ می‌دهد که هر دو تعاریفی از تنهایی دارند.

اتفاق بیرونی بازخورد این بالندگی بر اطرافیان است که کنشی است از طرف ما.

زمانی که فکر، احساس و رفتار شایسته‌ای در پیش می‌گیریم، حد فاصلمان با افرادی که با آنها در ارتباط هستیم اما قرابت رفتاری، فکری و احساسی کمی داریم، بیشتر می‌شود و تمایل ما برای بودن با چنین افرادی کم و کم‌تر می‌شود و دوست داریم تنها باشیم تا با آنها.

از سویی، گاهی رشد ما در اندازه‌ای بزرگتر که نمود موفقیتی بیرونی هم به خود می‌گیرد، باعث برانگیختن حسادت یا کناره‌گیری اطرافیانی می‌شود که نگاه محدودشان به زندگی مانع پذیرش و شادی از موفقیت دیگران می‌شود و با تصور ما به عنوان تابلوی ناکامی خود، ترجیحشان، دوری از ما و تنها گذاشتنمان است.

اما بُعد درونی تنهایی که خیلی مهم‌تر از جنبه بیرونی است مد نظر تاکید و توجه است.

برای پاسخ به این قسمت، بهتر است نگاهی به زندگی انسانی خود داشته باشیم.

انسانی به نام طفل پا به این دنیای خاکی می‌گذارد و بعد از طی زندگی کوتاه یا بلند در کنار افرادی به عنوان عزیزان و اطرافیان و افردی به عنوان مجموعه‌‌‌ای از اجتماع، رخت مرگ بر تن می‌کند و عرصه زندگی را به تنهایی ترک می‌کند.
حقیقی‌ترین موضوعی که از ابتدا تا انتهای سفر وجود دارد، خود فرد است.
تنها کسی که تا پایان سفر همراهمان است، خودمانیم.
و ما در میانه زندگی، اغلب فراموش می‌کنیم که تنهاییم و این بواسطه وابستگی‌ به افراد و شرایط بوجود میاید.
انسان بالغ کسی است که نقاط ابتدا و انتهای پاره خط زندگیش را همواره به یاد داشته باشد.

انسان بالغ کسی است که دریابد‌ حالش، با تنها همراه خود یعنی خودش باید خوب باشد، بی هیچ واسطه‌ای.

و انسانِ بالغ به معنای رشدیافته، به احساس زیبایی از تنهایی می‌رسد که با رشدِ بیشتر، میزان جذابیت این خلوت و تنهایی نیز افزایش می‌یابد.

۱۰ آبان هزار و چهارصد و دو
✍️ نی‌نوا