کلمه_بازی
کلمات پیشنهادی امروز دوستم لیلا:
خودبسندگی
پالودگی
ورزاندن
خیزنده و ریزنده
ژرفکار
کژدلی
شاهباز اوج‌گیر اندیشه
خودکی دارند برای نمودن
نوپرداز
رویاهای عاصیانه
فعلیدن
در هم تافته
می‌انگارد
منزه‌طلبان
آشکارگی
درازپاتر
تلف‌زار
شلتاق : نزاع
کاویدن
🌿🌿🌿
به سوی آگاهی
خودبسندگی تا زمانیکه به مرحله خودرأیی و خودشیفتگی نرسد، کاری ژرف‌کارانه است.
اگر فرد اندیشه‌ی خود را در گذر زمان بر مبنای ادله‌ی مختلف عقلی خود و اکتسابی بزرگان بکاود و بپالاید، ثمرات دانایی و خردمندی کثیری به همراه خواهد داشت و صد البته این امر جریانی است خزنده و ریزنده؛
مفاهیم و معانی را گاه با آشکارگی بسیار و گاه با پیچیدگی و ابهام درخواهد یافت و چه بسا شاهباز اوج‌گیر اندیشه، بال گشاید و در فلک و الافلاک معرفتی لایتناهی سیر کند که دیر زمانیست رویاهای عاصیانه بنی بشر، مجال و همت صعود در آنرا ربوده است.
البته این امر میسر نشود مگر با ورزاندن خرد و آگاهی و داشتن ولعی سیری‌ناپذیر از آموختن؛ چون طفلی خاضع.
اما آنچه در این میانه انگشت تأکید می‌جنباند، صبر و شکیبایی در تحصیل تعالی و آگاهی است.
بدین طریق که آرام باشی و کژدلی به خود راه ندهی؛ همچنین طریق خودکی برای نمودن، پیش نگیری که با انگاره‌های منیت‌گرایانه مانع و حائلی در مسیل یادگیری و خردورزی بسازی.
که اگر چنین کنی، زندگی برایت جز تلف‌زار تکراری لحظات نخواهد بود و درازاپاتر از همیشه به سوی پوچی، بیهودگی و شلتاق با روحِ بی‌کران خود روان خواهی شد.
و این چنین روحِ رهای خود را به بند کشیده، در پیله‌ای درهم تافته از جهل و بی‌خردی، به سر خواهی برد.
فعلی که از بشری به دور از نوپردازی با ذهن بیمار و روحی در اسارت، همواره سر می‌زند.
پس بشرِ در طلب تعالی، نه چون منزه‌طلبان، چشم بسته در پستوی امن، رمی بر دشمن جهالت را باید و نه چون اهل شتاب و حماقت بی‌سلاح به میدان دانایی شدن را.
۳۰ بهمن ۱۴۰۲
✍️ نی‌نوا
@neynava_nevesht
آخرین دیدگاه‌ها