بعضی حرف‌ها نخ نامرئی محکمی هستند:

هر چی باشه پدر بچه‌هامه.
هر چی باشه مادر بچه‌هامه.

بعضی حرفها آنقدر زَهرند که پادزهری برایشان نیست:

میتونی بری حالام کسی جلوتو نگرفته.

بعضی حرفها مرحمند، یک جوری زخم روحت را می‌بندند که یادت می‌رود خراشی بوده:

عب نداره، فدای سرت.
خدا بزرگه.
به کمک هم حلش می‌کنیم.

بعضی حرفها آنقدر دلت را قرص می‌کنند که دیگر نیازی به قرص مکمل برای قوی بودن نیست:

من بهت ایمان دارم.
تو از عهدش بر میای.

بعضی حرفها از حریر لطیف ترند:

تو همه زندگیمی.
قلبمی.

بعضی حرفها به دارت می‌زنند:

بهتره بری بمیری.
کاش همون موقع که دینا اومدی میمُردی.

حرفها زورشان زیاد است
می توانند بالی باشند برای پرواز
یا خنجری برای شکافتن دل

مراقب حرفهایمان باشیم.