تصویر، یک لحظه هم از جلوی چشمم دور نمی‌شد.
آن صورت زیبا و چشمان شهلا، درون قاب غم انگیزی جای گرفته بودند.
لبخندی که به لب داشت، مانند ماری به گلویم چنبره زد.
تمام وجودم شد بغض، غمباد.

مدتی می‌شد که از حال و روزش خبری نداشتم و آخرین صحبت‌های رد و بدل شدمان، شکوه او از روزگار بود و دل‌داری‌های تکراری من.

می‌گفت: زهرا زندگی ارزشش را ندارد، اصلن چرا باید می‌آمدیم، من هدفی ندارم، دل‌خوشی ندارم و …

آنقدر آه و ناله می‌کرد که آماج یاس و ناامیدیش گریبان من را هم می‌گرفت و هر بار بعد از شلیک تمام امید و انگیزه و انرژی مثبت درونیم که از گوشه گوشه وجودم به سختی بیرون کشیده بودم، دست آخر بعد از پایان مکالمه ‌مان، این من بودم که خلع سلاح می‌شدم و حالا باید یکی مرا از غرق شدن در اقیانوس غم، نجات می‌داد.

هیچ پیام متنی در کار نبود، فقط یک عکس، عکسی که هُری دلم را ریخت.

دستم به سمت گوشی نمی‌رفت تا زنگ بزنم و خبری بگیرم.
گویی آواری روی سرم خراب شده بود.
با اشک و بغض و آه به عکسش خیره شده بودم.

یاد حرفهایش درباره سردرد و بی‌حالی‌هایش افتادم، خدای من! شاید از مدتها پیش داستان تلخ شروع شده بود و حالا …
کاش خیلی قبل‌تر برای درمان اقدام می‌کرد…

زمان به سختی و سنگینی می‌گذشت، هاله خاکستری ناامیدی فضا را در بر گرفته بود.

دوباره تلاش کردم که تماس بگیرم، اما تصور صدای گرفته و اشکهایی که در پی‌ بود، مانع شد.

با وجودی پر از غم و یاس برایش نوشتم:

سلام زیبای عزیزم
خوبی؟
زیباجان تو رو خدا بگو چی شده؟

انگار کلمات از ذهنم پاک شده بودند و یا در منتها‌الیه‌ترین نقطه ذهنم پنهان شده بودند که نمی‌دانستم چه بنویسم.

مدتی گذشت و خبری نشد، بی‌قرار بودم، دستم به کار نمی‌رفت، اما سعی کردم خودم را مشغول کنم تا کمتر فکر کنم.
یک چشمم به گوشی بود و چشم دیگرم به کار و همه حواسم به جوابی که تمام حدسیات غمبارم را قرار بود تایید کند.

تیک‌ها خورد…
آب دهانم را به سختی پایین دادم .
typing… شروع شد..

دل توی دلم نبود و حالا دیگر داشتم خودم را برای دلداری دادن بزرگ، تقویت کسی که خود را تمام شده می‌دانست آماده می‌کردم که:

هی زهراااا سلام
خوبی؟
😂😂😂

ترسیدی؟!

نترس بابا، این فیلتر جدید اینیستاست.
👩🏻‍🦲
قشنگ کچلت می‌کنه، بدون اینکه یه تار مو از سرت کم بشه.
…

😐😐😐

😡😡😡🤬🤬🤬

گوشی را با شدت تمام برداشته، شماره‌اش را گرفتم تا از خجالت خوشمزگیش در بیایم.

😂😂😂

…

نتایج اخلاقی:

۱.لطفن برنامه‌ها و نرم‌افزارهای جدید را با توضیح به دوستانتان معرفی کنید.

۲. سعی کنید در هر رخدادی، فی‌الفور و با دقت میکروسکوپی سراغ پرونده‌ اطلاعات غم‌انگیز نروید.

۳. زود قضاوت نکنید.

تقدیم به ژیلای عزیزم که ایده نوشتن این یادداشت، الهام گرفته از اوست.🥰😉

۲۴ مرداد هزار و چهارصد و دو
✍️ نی‌نوا